Zweren bij paarden zijn al lang een veelvoorkomend probleem van paardeneigenaren.

Ons begrip van zweren is in de loop van de tijd drastisch verbeterd door medische vooruitgang, en er is momenteel meer nuance in de diagnostiek, behandeling en behandeling van paarden die lijden aan deze inwendige zweren.

Gastroscopie en echografie zijn gemakkelijker beschikbaar geworden, en hun grotere toegankelijkheid heeft niet-gespecialiseerde beoefenaars meer ervaring en een groter comfortniveau met deze hulpmiddelen gegeven. Deze ontwikkelingen in de hele industrie hebben ertoe geleid dat meer dieren de juiste diagnose hebben gekregen en op de juiste manier worden behandeld.

Jordan Lewis, DVM van Palm Beach Equine Clinic (PBEC) ziet een verscheidenheid aan gevallen van zweren bij paarden.

Ze verdeelt ze in drie categorieën: maagzweren van het squameuze slijmvlies, maagzweren van het klierslijmvlies en dikke darmzweren van de rechter dorsale dikke darm.

Equine maagzweerziekte van het squameuze slijmvlies verwijst naar de zweren gevonden op de binnenwand van de maag dichter bij de slokdarm. Ze worden voornamelijk veroorzaakt door blootstelling aan maagzuur en variëren in ernst, afhankelijk van de tijd dat de maagwand in contact is geweest met het maagzuur.

“We zien deze verhoogde blootstelling aan maagzuur vaak met het squameuze slijmvlies bij prestatiepaarden als gevolg van de mechanische aspecten van inspanning en abdominale druk,” zei Dr. Lewis.

“De toename van de zuurproductie en contacttijd is ook te zien bij nuchtere dieren en dieren met vertraagde maaglediging of vertraagde motiliteit.”

Klierslijmvlies beschrijft de maagwand rond het pylorusgebied dichter bij de darmen. Zweren die hier worden gevonden, worden meestal veroorzaakt door een afname van de mucosale bloedstroom en een afname van de slijmproductie, die normaal gesproken dient als een beschermende barrière voor de maagwand. Stress en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) zoals fenylbutazon (“bute”) of flunixine-meglumine (“Banamine®”) zijn in dit geval de gebruikelijke boosdoeners.

Evenzo worden zweren in de dikke darm meestal ook veroorzaakt door stress en toediening van NSAID’s.

Dit leidt tot een afname van de bescherming van de slijmvlieswand, wat resulteert in ulceratie en ontsteking.

“In sommige gevallen met zweren in de rechter dorsale dikke darm, zien we een minimale verdikking op de rechter buikwand, maar andere keren kan het een ernstigere verdikking zijn met meer onheilspellende klinische tekenen van koliek, koorts, hypoalbuminemie (eiwitverlies), ventrale en oedeem van ledematen en diarree, “beschreef Dr. Lewis

Het lastige van zweren is dat ze niet altijd bij elk paard dezelfde symptomen vertonen. Het kan moeilijk zijn om te weten wanneer het tijd is om een ​​beetje meer invasief te zijn om het spijsverteringsstelsel van een paard van dichterbij te bekijken. Aanhoudende symptomen rechtvaardigen minimaal een dierenartsconsultatie.

“Het scala aan symptomen kan variëren van mild tot ernstig. Het paard kan een kieskeurige eter zijn, of ze kunnen matige tot ernstige kolieksymptomen vertonen, zoals tekenen van buikpijn zoals klauwen of rollen,” zei Dr. Lewis.

“Zelfs nog, sommige paarden zijn aanwezig met als enige uiterlijke teken slechte prestaties.”

Dr. Lewis gebruikt verschillende diagnostische hulpmiddelen voor een volledig begrip van de aandoening. Soms zal ze de Succeed-test uitvoeren, een fecale test die over het algemeen helpt om de aanwezigheid van zweren aan te geven. Een andere optie is om een ​​gastroscopie uit te voeren met een drie meter lange endoscoop om de maag te zien waar beide vormen van maagzweren worden gevonden.

Echografie is het primaire diagnostische hulpmiddel om te zoeken naar verdikking van de rechter dorsale wand van de dikke darm, wat wijst op ulceratie in de dikke darm. Basisbloedonderzoek om het totale albumine te bepalen, een eiwit dat door de lever wordt gemaakt, helpt ook bij het aangeven van ernstigere gevallen van darmzweren.

Zodra bij een paard zweren van welke soort dan ook zijn vastgesteld, is het belangrijk om met de behandeling te beginnen, vooral omdat paarden die aan zweren lijden vatbaar zijn voor koliek.

Omdat elk type maagzweer een andere onderliggende oorzaak heeft, zijn het behandelprotocol en de medicijnen ook anders.

Hoewel omeprazolpasta vroeger werd gezien als het wondermiddel, weten we tegenwoordig dat het slechts een deel van de puzzel is. Dr. Lewis beveelt een omeprazolpasta aan voor ten minste een periode van vier weken en gebruikt in combinatie hiermee andere medicijnen, afhankelijk van het type maagzweer dat ze behandelt.

Voor paarden met zweren van het squameuze slijmvlies die ernstigere, koliekachtige symptomen ervaren, voegt Dr. Lewis een dosis sucralfaat voor de maaltijd toe aan het protocol. Als ze zweren vindt in het glandulaire en pylorische gebied van de maag, wordt misoprostol en prostaglandine-analoog gebruikt.

Voor zweren van de rechter dorsale colon wordt sucralfaat gebruikt als coatingmiddel, terwijl misoprostol als behandeling wordt gebruikt. Naast medicatie kunnen sommige aanpassingen van de levensstijl helpen om een ​​maagzweervrij spijsverteringskanaal te behouden.

“Het is nuttig als we deze paarden een meer natuurlijke, minder stressvolle omgeving kunnen bieden met continu grazen in de wei of hooi en meer opkomst,” zei Dr. Lewis.

“Paarden met maagzweren doen het goed door luzerne hooi toe te voegen als buffer voor een graanmaaltijd, terwijl paarden met darmzweren het goed doen op een laag-bulk dieet, wat betekent dat er minder ruwvoer en een completere korrel op het voer is. Het toevoegen van een supplement op basis van psyllium kan ook voor deze paarden nuttig zijn.”

Zelfs met de beste curatieve inspanningen kunnen sommige paarden last blijven houden van zweren, wat het belang onderstreept om uw paard te controleren op eventuele veranderingen, zelfs na de behandeling. Omdat sportpaarden een verhoogde kans hebben op het ontwikkelen van maagzweren door inspanning, vergroot hun constante werk ook de kans op terugkerende maagzweren. Persoonlijkheid en houding spelen ook een rol.

“Paarden met terugkerende maagzweren zijn meestal paarden die meer internaliseren en gemakkelijk gestrest zijn,” zei Dr. Lewis.

Ze benadrukte enkele aanvullende maatregelen die kunnen worden genomen om het maagslijmvlies continu te beschermen, en wijst op het belang van een gereguleerd dieet en meer gelegenheid om te ontspannen, evenals behandeling met een profylactische dosis omeprazolpasta.

Als u denkt dat uw paard een beetje afwijkt van zijn normale gedrag, is het misschien tijd om verschillende diagnostische opties met uw dierenarts te bespreken. Vertrouw op je gevoel – het kan dat van je paard misschien ook helpen.

Alle foto’s met dank aan Amanda Picciotto Feitosa en Palm Beach Equine Clinic.

Palm Beach Equine Clinic is toonaangevend op het gebied van algemene zorg en preventieve geneeskunde om uw paard gedurende zijn hele leven gezond en gelukkig te houden. Het hebben van een veterinaire partner waarop u kunt vertrouwen, is essentieel voor elke paardeneigenaar, ongeacht de levensstijl van uw paard. Door een langdurige relatie met uw dierenarts op te bouwen, kunnen ze elk uniek paard beter identificeren en behandelen. Ga voor meer informatie naar www.equineclinic.com.